دانه های سیب، هسته آلو، زردآلو، گیلاس: حاوی نوعی هیدروژن سیانید به نام

اسید پروسیک است که باعث بروز مسمومیت، سردرد، سرگیجه، اضطراب و استفراغ خواهد شد.

برگ ریواس: حاوی اسید

اگزالیک است که می تواند منجر به سنگ کلیه شود. مصرف 11 پوند از این برگ می تواند

حتی کشنده باشد.

جوز هندی: مصرف بیش

از حد این ادویه می تواند منجر به عوارض جدی و یا حتی تشنج، اسپاسم معده، تهوع و

استفراغ شود. تب و خشکی دهان به همراه تپش قلب نیز ناشی از مصرف بیش از حد این

ادویه است.

سیب زمینی سبز: ساقه و

جوانه سیب زمینی می تواند منجر به دل درد، اسهال، سردرد، کما و یا حتی مرگ شود.

علت سبزشدن سيب زميني تراکم بالاي ماده اي به نام سولانين است.

سولانين ماده اي سمي است که بر سيستم مرکزي عصبی تاثير

مي گذارد.

بادام تلخ: دو نوع

بادام تلخ و شیرین وجود دارد. نوع تلخ بادام حاوی مقادیر زیادی هیدروژن سیانید است

که گفته می شود حتی خوردن 7 تا 10 بادام تلخ خام می تواند برای کودکان کشنده باشد

و عوارض جدی روی بزرگسالان بگذارد.

عسل خام: عسلی که

فرایند پاستوریزاسیون را نگذارنده باشد، حاوی سموم خطرناک است که می تواند منجر به

سرگیجه، ضعف، تعریق بیش از حد، تهوع، و استفراغ شود.

گوجه فرنگی نارس: ساقه و برگ

گوجه فرنگی حاوی سموم قلیایی است که می تواند باعث تحریک معده شود. گوجه فرنگی سبز

نارس همین اثرات را دارد.

بادام هندی: افرادی

که مشکلات کلیوی درمان نشده دارند، یا این که کلیه ها و یا کیسه صفرای شان را در

آورده اند باید از مصرف این آجیل پرهیز کنند. دریافت زیاد اگزالات ممکن است موجب

کاهش جذب کلسیم نیز بشود. همچنین بادام هندی در برخی افراد واکنش های آلرژیک شدید

به همراه دارد.